W jaki sposób muzea na świecie wykorzystują technologię w swojej pracy

Muzea to instytucje gromadzące, przechowywujące oraz udostępniające zbiory i kolekcje z różnych dziedzin. Służą społeczeństwu, wzbogacając jego wiedzę o świecie, wywołując wrażenia emocjonalne i estetyczne. W ich interesie jest, aby jak najbardziej liczne grono obywateli zapoznało się z ekspozycjami. Jednak wiele osób nie jest tym zainteresowanych, powszechnie uważa się bowiem, że muzea są nudne.

Zerwać z nudą w muzealnictwie

Być może w kształtowaniu takich opinii mają udział złe wspomnienia muzealnych wycieczek z czasów szkolnych, które odciskają się piętnem na dorosłym życiu. Poza tym o uwagę ludzi zabiega obecnie wielka liczba różnego rodzaju konkurentów, przez co zwiększenie czy nawet utrzymanie na stałym poziomie liczby odwiedzających muzea jest niezmiernie trudne. Dlatego też muzealnicy poszukują rozwiązań, które sprawią, że zwiedzający z muzeów będą wychodzić jedynie z pozytywnymi emocjami i chętnie do nich wracać. Stawiają sobie za cel, aby ich placówki po prostu przyciągały do siebie jak najliczniejszą część społeczeństwa.

Negatywny stereotyp, uznający muzeum za synonim nudy, musiał wreszcie wywołać wśród nich reakcję. Zdecydowali się więc postawić na nowoczesność.

Jednak czym jest nowoczesność w muzealnictwie?

Muzea w nowoczesnym wydaniu

To przede wszystkim wykorzystanie nowych technologii. Ważne są także intensywne działania promocyjne, w których nośnym hasłem reklamowym jest nowoczesność. Jak nowe technologie uatrakcyjniają pobyt w muzeum? Najczęściej służą pomocą przy opowiadaniu historii, które chce przekazać dane muzeum, co stanowi istotę doświadczenia muzealnego. Tworzą nowe światy oraz pokazują nowe perspektywy poprzez naciśnięcie jednego przycisku. W klarowny i ciekawy sposób prezentują historię cywilizacji: muzyki, sztuki, literatury, nauki czy historii. Przewodniki audio czy filmy wzbogacają doświadczenia odwiedzających.

Rozszerzona rzeczywistość

Jedną z interesujących form wykorzystania nowych technologii jest pojawienie się na wystawie ekranów dotykowych. Wzbudza to zainteresowanie i uznanie zwiedzających, jednocześnie przełamując stereotyp muzeum z zakurzonymi gablotami. Z pomocą placówkom muzealnym przychodzi technologia AR (rozszerzonej rzeczywistości). Na przykład British Museum wykorzystało ją z sukcesem do stworzenia aplikacji do gier na tablety dla dzieci. Powstała gra zatytułowana „Prezent dla Ateny”, polegająca na poszukiwaniu posągów na podstawie ich zarysu. Podanie przez dziecko większej ilości informacji o obiekcie wiązało się z nagrodą. W ten sposób zwykłe zwiedzanie stało się poszukiwaniem skarbów, czyniąc każdego małego gościa bohaterem własnej historii.

Dzięki temu dziecko nie tylko zdobywało wiedzę, ale także wychodziło z przekonaniem o tym, że muzeum to miejsce interesujące, bo kojarzyło się z zabawą.

Technologia cyfrowego opowiadania historii bywa wykorzystywana też do przybliżenia złożonych wydarzeń historycznych. Stało tak się w Muzeum Melbourne, gdzie wystawa WW1: Love & Sorrow opowiedziała historię I wojny światowej poprzez osobiste doświadczenia 8 postaci oraz ich rodzin. Cyfrowy przewodnik poprosił tam zwiedzających, żeby wybrali jedną z ośmiu postaci (w rzeczywistości – prawdziwych osób, których życie zmieniła pierwsza wojna światowa. Technologia Bluetooth udostępniała informacje etapami, w zależności od lokalizacji i zachowywania się użytkownika. Stworzona w ten sposób narracja przyczyniła się do głębszego i bardziej osobistego zaangażowania w historię. Niektóre muzea postanowiły wykorzystać trend do nieeksperckiego tworzenia wiedzy. Pozwoliły one publiczności współtworzyć metadane (dane o danych) swoich zasobów cyfrowych. Każdy chętny może opisać dany obiekt stworzonym przez siebie słowem kluczowym, własną etykietą. Okazało się to być dobrym sposobem na ich popularyzację.

Zdecydowanie: czasy filcowych kapci oraz przeszywającego wzroku pilnujących eksponatów pań już dawno minęły. Pobyt w muzeum na pewno nie jest nudny.